Kalbimi kelimelerle doldurdum.
Mektuplarım onun için parmaklarını yakıyor. Dudaklarını da yakacak. Dudaklarını ve bütün varlığını.
Ben pervane değil, ateşim.
Kıskanıyorum kelimeleri. Birer kelebek gibi sana uçuyorlar.
Kelimeler senin kokunla sarhoş.
Saçlarını okşayan rüzgarı kıskanıyorum. Tenine sarılan entarini kıskanıyorum. Saçlarında dolaşan tarağı kıskanıyorum.
Anlıyor musun?
Aynanı kıskanıyorum. Yatağını kıskanıyorum. Yılları kıskanıyorum.
Kimsin sen?
Cemil Meriç - Jurnal Yazı okunma sayısı-18 Nisan 2014'ten beri:
{[['
']]}
']]}
+ yorum + 1 yorum
Vuhuu enfesti
Yorum Gönder
Yorumunuz için şimdiden teşekkürler...Blogger'da bir hesabınız yoksa ''Anonim'' veya ''Adı/Url'' bölümünü seçerek kolayca görüşlerinizi belirtebilirsiniz...