10.Sınıf Osmanlı Türkçesi Kitabı Cevapları, Sayfa 69-70

10.Sınıf Osmanlı Türkçesi Kitabı Cevapları, Sayfa 69-70

10.Sınıf Osmanlı Türkçesi Kitabı Cevapları,
Sayfa 69-70

SAYFA 69

ESİR ÇOCUKLARA AHLAK AŞISI

İKİ SÖZ

332 senesinde vatan uğrunda bitlis muharebesinde yaralı düştüm. Ruslar beni esir ettiler. Hastanelerinde tedavi ettikten sonra Bahr-ı Hazer (hazar denizi) içinde bulunan Nargin ismindeki adaya götürdüler. Bu adada bulunan dokuz bine yakın esir içinde yüz yirmi kadar sahipsiz islam çocukları da vardı. Bunlardan birisinin felaketini, “Esir Bir Çocuğun Başına Gelenler” namındaki kitabımda yazmıştım. Çocukları, iki esir muallim arkadaşımla bir barakaya toplayarak, bir mektep açtım. İşte bu risalecik

SAYFA 70
onlar için yazdığım manzumelerdir. Birinci defa Bakü şehrinde tab ettirmiştim (bastırmıştım). Bu defa da ikinci tab’ını “ Bir Hatıra-i Esaret” olarak mektep talebelerine ithafen neşr ediyorum (yayınlıyorum). Kusurlarının affını erbab-ı irfandan (irfan ehlinden) istirham eylerim (rica ederim).

VİCDAN

Necip ve Naci iki kardeş

Sabahleyin yavaş yavaş

Mekteplerine gelir gider

Naci bir gün geri kalır

Babaları Tüccar Ali

Alır bir okka şeftali

Anneleri alıp paylar

Naci için biraz saklar

Necip ise payını yer.

Yavrusuna annesi der:

“Necip! Naci nerde? Bir bak!”

“Payını al rafa bırak.”

Kardeşinin hissesini

Alır rafa koyar onu

Çıkıp Naci’yi arıyor

Gezer gezer bulamıyor

Yorularak döner çabuk

Eve girer hiç kimse yok

Rafta tabakta şeftali

Kıpkırmızı tatlı ballı

Şeftaliye duru bakar

Hem ağzının suyu akar

Şeftaliye doğru yürür

Bir ses gelir, hemen durur

“Yaptığını Allah görür,

Yaptığını Allah görür!”

Necip etrafına bakar

Bu ses nerden diye arar

Kapıları bütün açar

Her köşeye bir bir bakar

Hiç kimse yok. Geri döner

Şeftaliye doğru gider

“Allah bilir, Allah bilir.”

Diye bir ses daha gelir

Necip yine geri döner

Korkusundan tir tir titrer

Yine bakar hiç kimse yok

Düşünerek anlar çabuk

Yok burada hiçbir insan

Bana bunu diyen vicdan.

(11 Temmuz 333- Muallim Abdurrahman Pertev)