ALİ İHSAN KOLCU'DAN YANGIN ŞİİRİ

Reklamlar

Yangın

bir kuğunun boynunda bir öykü böyle başlar
beyaz bir tüy suya düşer, sular ateş kesilir
ellerin kavuşur bedenime, halkalandıkça sular
sen taze bir çağla gibi gelirdin
kitaplarımda çiçek, çiçeklerimde bahar
ve zaman kendini sayıklardı

geçmesin istemezdim, o da başka yangındı

ne kaldı aşk masalından sana anlatacağım
bülbülün ağzında nice gül yandı
gece bir nefes gibi yanağında uyandı
yaralı bir kaknûstum tutuşup kanatlarımdan
aşkımın küllerinden yeniden doğdum
başka bir bedende yine, seninle oldum

böyle olsun istemezdim, o da başka yangındı

bilsen hangi iklimlerden koşup da geldim sana
ben aşkta acemiydim seni sevmekte usta
ibrahim'in nârını anlattım ihvânıma
anlattım toprağa, ateşe ve suya
rüzgârsa kapımdaydı her sabah

esmesin istemezdim, o da başka yangındı

ben bir deniz çocuğuydum,
yelkendendi düşlerim
suların atlasında paramparça oldular
gençliğim bir karanlıkta,
çığlığım gemilerin sirenlerinde öldü

ölmesin istemezdim, o da başka yangındı

her aşkın hesabında bir ihanet saklıdır
ve en büyük sevgiler günâhlardan çıkarmış
bir tutkuyla yücelen, nedir içimde zaman
gün gelir aslı'na dönermiş herşey
bir sabrın meyvasında yandı tutuştu kerem

tutuşsun istemezdim, o da başka yangındı

bir denizin kıyısında durdum da
elim değmedi suya
değmedi gözlerinden bir günâha gözlerim
ve yağmur penceremde seni sordu her bahar

sormasın istemezdim, o da başka yangındı

bir hayat bir ömre eksik gelir anlarsın
sular sulara niçin kavuşur
ve çobanlar nasıl bekler yıldızını sabırla
bu karanlık yollardan sana gelen kervanlar

kaybolsun istemezdim, o da başka yangındı

değmezmiş aşk derdini çekmeye şâir!
kim anlar şimdi seni, sözlerini kim çözer?
hangi yürek aşkının nabzını ölçer?
gizli bir öykün vardı yüreğinde düğümlü

bilinsin istemezdim, sen de başka yangındın

ateşler yanar ateşler söner,
sen, sen bambaşka bir yangındın.
                                                 ALİ İHSAN KOLCU