Namık Kemal’in mektupları hakkında yazılmış bir eleştiri metni

Namık Kemal’in mektupları hakkında yazılmış bir eleştiri metni 

NAMIK KEMAL’İN MEKTUPLARINDAN DÖNEMİN, TÜRÜN VE YAZARIN DİLİNE DAİR NOTLAR 

PROF. DR. LEYLA KARAHAN 

Namık Kemal’in mektupları, bir dönemin sosyal ve siyasi olaylarına; şiir, roman, nesir, dil, imla, alfabe vb. konulardaki edebî tartışmalarına ışık tuttuğu gibi, sevinç ve mutluluklarıyla, öfke ve kızgınlıklarıyla, çaresizlikleriyle, üzüntüleriyle, heyecanlarıyla okuyucuya bambaşka bir Namık Kemal de tanıtmış olur. Mektuplarda edebiyatçı bir Namık Kemal vardır, vatansever bir Namık Kemal vardır, muhalif bir Namık Kemal vardır, evlat, baba, dost Namık Kemal vardır. Namık Kemal’in mektuplarında kullandığı dil, muhatabıyla olan resmiyet, yakınlık ve dostluğun derecesine, mektuplarda sözü edilen konuların - sosyal, siyasi, edebî, kişisel, ailevi vb.- niteliğine, olaylar karşısında duyduğu öfke, sevinç, nefret, üzüntü, sevgi gibi duyguların şiddetine göre değişir. Onun bir devlet adamına yazdığı tebrik, teşekkür, şikâyet, rica vb. amaçlı mektuplar ile arkadaşlarına şiir, nesir, dil, yazı vb. edebî konularla, yeni çıkan kitaplarla, siyasi ve sosyal olaylarla ilgili düşüncelerini anlattığı mektupların dili aynı değildir. Hele damadına ve kızına yazdığı mektupların dili, diğerlerine hiç benzemez. Dolayısıyla dili üzerinde yapılacak değerlendirmelerde de bu husus önemlidir. 

                                                                   

Namık Kemal, resmî mektuplarını başta Sultan II. Abdülhamit olmak üzere, çeşitli makam sahiplerine yazmıştır. Bunların bir kısmı, münşeat mecmualarındaki eski mektup örneklerine benzeyen, kalıp bir düzenle, Arapça, Farsça kelime ve tamlamalarla yüklü kalıp bir anlatım tarzıyla yazılmış, edebî sanatların ve secilerin bolca kullanıldığı, kişisel üslubu tam olarak yansıtmayan mektuplardır. Mektupların özellikle hitap ve bitiş cümlelerinde bu benzerlik daha belirgindir.1

  BİR KISMI ALINAN MAKALENİN TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ