MAİ DENİZ , Servet-i Fünûn ile Fecr-i Âti sanatçılarının tema, biçim, ölçü bakımından birbirine yakın olduğunu gösteriyor. “Mai Deniz”, Tevfik Fikret’in parnasizmin etkisiyle yazdığı, doğayı betimlediği bir şiiridir. Şair, denizi canlı bir varlık olarak düşünmüş, kendi ruhsal durumuyla onun hırçın ve sessiz hallerini karşılaştırmıştır. Şair, şiirde sadece deniz betimlemesi yapmamış, ruhsal durumunu da denizle karşılaştırarak ortaya koymuştur. Burada deniz, şairin duygularını anlatmada bir araçtır.
Şiir, Servet-i Fünûn dil anlayışıyla, serbest müstezat nazım şekliyle ve aruz ölçüsüyle yazılmıştır. Fecr-i Âti sanatçılarıda şiirde bu anlayışı devam ettirmiştir. Şiirde yabancı sözcük ve tamlamalar kullanılmıştır. Üzüntülerin coşkunluğu anlamına gelen ‘cuşiş-i ahzan”, mahmur saflığı anlamına gelen saffet-; rr-;ah-mur”, dağınık hayaller anlamına gelen “hayaiaî-i perişan” gibi Servet-i Fünûn’a özgü tamlamlar kullanılmış şiirde. Dolayısıyla Tanzimatçıların başlattığı dilde sadeleşme anlayışı bu şiirde yoktur. Ayrıca şiirde karamsarlık, hüzün temaları kendini hissettiriyor. Bu da Servet-i Fünûn sanatçılarının genel özelliğini yansıtmaktadır.
YAPI VE AHENK UNSURLARI
BEN SENDE YANDIM, SENDE SÖNDÜM. (29.11.16)-AS
YanıtlayınSilYorum Gönderme
YORUM YAPARAK SORU SORABİLİR veya KATKIDA BULUNABİLİRSİNİZ...
1) Yaptığınız yorum biz onayladıktan sonra görülecektir.
2) Yazım kurallarına mümkün olduğunca dikkat ediniz.
3) Kullandığınız üslubun kişiliğinizi yansıttığını unutmayınız.
4)Yorumunuza gelecek cevabı takip etmek beni bilgilendir kutucuğunu işaretleyebilirsiniz.