Modern Romanlarda Kullanılan İç Çözümleme Tekniğinin Anlatıma Katkıları Nelerdir?

Modern romanlarda kullanılan iç çözümleme tekniğinin anlatıma katkıları hakkında

İç çözümleme anlatı türleri (roman, hikaye vb.) içerisinde kahramanların iç dünyası, duygu, düşünce ve hayallerinin ifade edildiği bir anlatım tekniğidir. İç çözümleme tekniği modernist roman tarzı içinde gelişme fırsatı bulmuştur. İç çözümleme tekniğinin anlatıma katkılar nelerdir? Bu soruya kısaca cevap verip iç çözümleme tekniğiyle ilgili örnekler verelim:

➠www.edebiyatfatihi.net 

Modern romanlarda kullanılan iç çözümleme tekniğinin anlatıma katkıları

➠İç çözümleme tekniği  sayesinde okuyucu, karakterler hakkında daha doğru ve detaylı bilgiler edinir, anlatı karakterlerinin iç dünyaları, kafalarından geçenler, dillerinden dökülmeyip kalplerinde hissetikleri hakkında daha iyi ipuçları yakalayabilir. İç çözümleme tekniği karakterlerin okuyucuya tanıtılması için kullanılan anlatım tekniklerinden biridir.  

İç Çözümleme Tekniği Örnek Metinler:

Örnek-1:

“Eve gitse, biliyordu, gece yarısına dek başka bir şey yapamadan, yukarıdakilerin patırtısına sövecekti… Bol gürültülü, bol dumanlı meyhanelerden birine girdi. Tezgâhın önünde bir boş yer bulup oturdu. Yaklaşan garsona, - Şarap, dedi. Garson, sanki salt onun için buradaymış gibi eğildi. Sanki ötekiler duyacak diye korkuyordu.” (Yusuf Atılgan-Aylak Adam s.40)

Örnek-2

"Cevdet Bey depo bekçisini savdıktan sonra mektubu bitirdi ve vakit ve para sıkıntısıyla dertlendi. Bozuk çıkan lambaları kime satacağını düşündü. Bu konuyu zekâsına ve dostluğuna güvenebildiği arkadaşı Fuat'a sorabileceğini düşündü." (Orhan Pamuk'un "Cevdet Bey ve Oğulları" romanından)

Örnek-3: Bu örneğimiz bir Ömer Seyfettin'in Pembe İncili Kaftan adlı hikayesinden...

"Sadrazam yavaşça dişlerini sıktı. Gözlerini süzdü. Tuttuğu kağıdı buruşturdu. Hiddetlenemiyordu. Ama hiddetlendiği zamanlarda olduğu gibi yanaklarına bir titreme geldi. Vezirken değil, hatta daha beylerbeyi iken bile karşısında akranlarından kimse böyle dümdüz laf söyleyememişti. Tekrar "Acaba deli mi?" diye düşündü. Deli değilse... Bu ne küstahlıktı. Bu derece küstahlık, "nizamı âleme" muhalif değil miydi? Gözlerini daha beter süzdü. İçinden, "Şunun başını vurdursam..." dedi." (Ömer Seyfettin-Pembe İncili Kaftan)