Anton Çehov, Altıncı Koğuş Kitabının Konusu, Özeti, Yorumu

Altıncı Koğuş/Anton Çehov
Büşra TOPAL

Son zamanların popüler kitaplarından Altıncı Koğuş, taşra kasabasında bir doktor (Andrey Yefimıç) eğitimli bir hasta (İvan Dmitriç) arasında geçen tartışmalardan oluşuyor. Kitap ilk başlarda sıkıcı gibi gelse de oldukça başarılı. Kitap olay üzerine değil de felsefe üzerine kurulu.

Altıncı Koğuş, akıl hastalarının olduğu koğuştur. İvan Dmitriç koğuşta maruz kalınan adaletsizlikten, berbat koşullara karşı çıkarken Doktor Andrey Yefimıç bunları görmezden gelip kılını bile kıpırdatmaz. Kitapta fikirler oldukça açık okuyucu aktarılmak istenen düşünceler karakterler sade bir dille yer alıyor.

Doktor acıların umursamaz olabileceğini dile getirirken Altıncı Koğuş'ta bu durum tam tersine işliyordu. İvan Dmitriç insanların eşit olmadığını savunurken, doktorun hiç acı çekmediği, Altıncı Koğuş gibi bir yerde yaşamadığı için doktorun gözünde dışarıda olmakla, koğuşta olmanın hiçbir  fark olmadığını düşündüğünü söylüyordu. Çünkü doktor hiç duygusal ve bedensel acı çekmemişti. Acı çekmeyen birinin Altıncı Koğuşta yaşamayan birinin onları anlamadığını savunuyordu.

edebiyatfatihi.net 

Doktor sonunda içine düştüğü “felsefi” yanılgının farkına vardığında ise artık iş işten geçmiştir. Altıncı Koğuş, Rusya'nın ve ülkenin sorunlarıyla ilgilenmek yerine onları uzaktan izlemeyi tercih eden elit Rus aydınının “deliliği”nin simgesidir adeta.

Altıncı Koğuş, Russkaya Mısl dergisinin 1892 Kasım sayısında yayımlandığında büyük ilgi görmüştü. Hatta Lenin’in de yapıtı okuduktan sonra dehşete kapıldığı, “Kendimi Altıncı Koğuş’a kapatılmış gibi hissettim” dediği rivayet edilir.

Doktor ve hasta arasında geçen zaman ve samimiyet doktoru umulmadık bir sona götürüyor.

Kitabı okurken sonunun o şekilde biteceğini hiç tahmin etmiyordum. Kitap psikolojik ve felsefik tahlillerle dolu olup beni etkisi altına almayı başardı.

Büşra TOPAL