Bir Roman Yazsaydım İlk Cümlesi...

Bir Roman Yazsaydım İlk Cümlesi...
Büşra TOPAL

Bir kitap neye göre yazılıyor? Ne düşündürüyor, neyi amaçlıyor, ne hissettirmek istiyoruz da taşırıyoruz satırları? Bir roman, bir hikaye, bir masal, bir şiir... Aslında hepsinin de bir amacı var; bir şeyler katmak...

Bir roman yazmış olsaydık giriş cümlesi ne olurdu?
Ülkece bir roman yazmış olsaydık kesinlikle ne romanın konusuna karar verebilirdik ne de giriş cümlesini kurabilirdik. Aşk mı? Siyaset mi? Hayatın zorlukları mı? Kadın mı? Şiddet mi? Hayır, hayır bu konular çok derin girersek dibe batarız.

Hepimizin bir hayali var: kiminin kitap çıkarmak, kiminin ev almak, kiminin araba, kiminin ise sadece sonsuz mutluluk... Gerçekleştiremediklerimizin hayalini  defalarca düşlüyoruz. Peki ya hayalini yazmayı düşündün mü hiç? Ya da onu çizmeyi? Çoğu şeyi feda edip onun için savaştın mı peki?

Yüz milyon kitap okumuşsan da kendi hikayene geldiğinde dilin lâl olacak. Kaç hayal kurduysan, kaçı yıkıldıysa, kaçına sahip olduysan hiçbirinin önemi yok. İster 18 ister 35 ister 50 ister 70 sayıların hiçbir önemi yok geriye dönüp baktığında ne bıraktığının önemi var şu hayatta. Neleri tecrübe ettin, ne dersler çıkardın? Ne için savaştın, pes ettin belki mücadele ettin. Kendin olmaya çalıştın. Hayata neler katarsan kendini o kadar büyütürsün bence. 

Eline bir roman aldığın zaman karakterler, isimler, şehirler, hayaller, umutlar hepsi farklı birer hayat taşımıyor mu? Her iki kapağın arasında milyon tane harf bin bir zihne çiçek açtırmıyor mu? Bir dil bir insansa bir kitapta bir hayat demek bence. O kapağın arasına dalınca sende o hayatta yaşamış oluyorsun. Her kitapta sende bir kahramansın.

Bir roman yazmış olsaydım giriş cümlem; yazdığım roman ne tür olursa olsun ilk cümlem "Hiç" olurdu. Belki yüzlerce sayfanın arasına dokunacaklar belki de içinde kendilerini bulacaklar ama o kapağı kapattığında ne yaşanırsa yaşansın hepsi bir hiç olacak. Romanların büyüsü mükemmel bir his gerçekleşmesi gerekecek kadar güzeller çoğu. Bir roman yazsaydım konusu aşk olurdu. Istıraplı bir aşk hikayesi kırgınlıklar, vazgeçişler, tutkular... Sonra ilk cümlesini "hiç" yazardım ve konuyu ele alırdım baştan sona. Aşka en güzel hiçlik yakışmıyor mu?

Bir romanı elime aldığımda ilk cümlesini ve de son cümlesini okuyorum ilk cümlesiyle son cümlenin arasında nasıl bir fark var diye düşünürüm hep bu da benim yazarla olacak bağımı güçlendirir belki bu da size örnek olur kitapların kapak resminden beğenip değil de içinde ki kelimelere göre seçeriz okuyacağımız hayatları.

Roman; iki kapak arasına sıkışmış onlarca kelimeden ibaret gibi görünse de asıl tanımı bu değil bence. Roman= Hayat. Sizde de öyle olmuyor mu? Bir romanı elinize aldığımız zaman sanki orada da yaşıyoruz ikinci bir hayatımız olmaya başlıyor başka bir dünyada yaşamaya başlıyoruz. Yeni bir kitapta başka bir zaman ve yine bir dünya... Bu heyecanı paylaştığımız pek az kişi olsa da romanların ömrü epeyce uzun.

"Hayatımı bir roman gibi yaşamayı seviyorum." demiş Gerard de Nerval. Belki de burada bir şeyin sonu olduğundan ve bunu gerçek gibi heyecanla yaşadığını anlatmak istemiş.

"İstediğini yap, bu dünya bir romandır ve çelişkilerden meydana gelir."  William Blake

Bütün sanatlar gibi roman sanatı da bir gelenek üzerine kurulur. Bu gelenek yalnız roman geleneği değildir; toplumun kültür geleneğini yaratan bütün davranışların tarihidir. Sanıyorum Kemal Tahir Türk tarihine eğilirken, zengin kültür geleneğimizden esaslı bir biçimde yararlanmanın gereğini duyan ilk romancımızdır… Belki de bunu gerçek anlamıyla kavrayan tek romancımızdı. Oğuz Atay

Belki de Oğuz Atay!ın dediği gibi yazdıklarımız, bizi anlatan şeylerden meydana geliyor tecrübelerimizi dokuyoruz satırlara.

Peki senin giriş cümlen kendi hayatının kelimelerinden mi oluşurdu yoksa hayalinin sözcüklerinden mi?

📗Yazarımızın Diğer Yazıları