Parasız Yatılı Kimin Eseri?

Parasız Yatılı adlı eser kimin eseridir? Parasız Yatılı türü nedir?

Parasız Yatılı adlı eser günümüzün en önemli yazarlarından Füruzan'ın hikaye türündeki bir eseridir. 

“Parasız Yatılı”, Füruzan’ın öykücülüğünün tartışmasız köşe taşlarından biridir. Bu öyküyle birlikte ‘parasız yatılı’ deyiminin zihinlerdeki anlamı yeni bir içerik kazanır.Yazarın bu İlk kitabı Parasız Yatılı ile 1972 Sait Faik Hikâye Armağanı'nı kazanınca ünlendi. Bu ödülü kazanan ilk kadın yazar unvanını aldı...

Füruzan-Parasız Yatılı Hikaye İncelemesi

Hazırlayan: www.edebiyatfatihi.net
Çağdaş Türk edebiyatının önemli yazarlarından Füruzan, eserlerinde farklı kültür çevrelerindeki insanların yaşamları gerçekçi ve gözlemle yansıttı. İlk eserlerinde düşmüş kadınlar, kötü yola sürüklenen küçük kızların, çöküş sürecindeki burjuva ailelerin, yeni yaşama koşullarından bunalan, yurt özlemi çeken göçmenlerin, yoksulluk içinde yaşama savaşı veren, yalnız kalmış kadınların, çocukların dramına sevecen bir bakışla eğilmiştir.

Konusu ve Özeti:

Yazarın ilk eseri 1971 yılında yayınlanan Parasız Yatılı adlı hikaye kitabıdır. Kitaba adını da veren bu hikayede yazar kocasını genç yaşta kaybetmiş bir anne ile kızının hayatlarını, annenin hayallerini çarpıcı bir biçimde anlatıyor. Yoksulluk-kimsesizlik temasının işlendiği bu hikayede anne bir hastanede hastabakıcılık yapmaktadır. Yaşadıkları bu yoksul hayattan kurtulmanın tek çaresini kızını okutmakta görür ve onu parasız yatılı sınavına götürür. Anne kızı sınava girmeden kızının öğretmen olacağını hayal eder. Kızı Anadolu'da bir yerde öğretmen olunca kendisi de hastabakıcılık görevini bırakıp kızıyla gidecektir.

Kurtuluş umudu olarak gördükleri parasız yatılı sınavına kızıyla süslenip erkenden giderler. Okuldaki kendilerinden önce gelen kalabalığı görünce anne geç kaldıklarını düşünür, telaşlanır ve okul bahçesindeki hademeye sorar. Hademenin cevabı ise hikayenin en etkileyici yerlerdendir:

-Parasız yatılı imtihanlarının çocukları hep erken gelir. Hiç gecikmezler.

Tema: Yoksulluk, yalnızlık, ümit...
Dil ve Üslûp: Yazar; sade, yalın, akıcı bir dil kullanmıştır. Genelde kısa cümleler kullanmıştır. Yoğun bir anlatım hakimdir.
Anlatıcı: 3. tekil kişili anlatıcı vardır. Olaylar, gözlemci bakış açısıyla anlatılmıştır.
Anlatım Teknikleri: Diyalog ve geriye dönüş teknikleri kullanılmıştır. Geriye dönüşlerle karakterler okura daha iyi tanıtılmıştır.



                                                   

Füruzan (1935-…)

29 Ekim 1938’de İstanbul’da doğdu. Babasını dört yaşındayken kaybetti. Okuma yazmayı beş yaşında ilkokula başlamadan önce öğrendi. İlkokul eğitimi süresince beşin üzerinde okul değiştirdi. 1946 yılında Yalova Demirköyü ilkokulundan mezun oldu.
“Ben ilkokuldan sonra devam edemedim. Parasız Yatılı sınavına girdim. Kazandım.Annemle gittik fakat parasız yatılının bir kuralı vardı. Bir kefilinizin olması lâzım.Bizim bir kefilimiz yoktu.”
Maddi güçlüklere bağlı olarak okula devam edemeyen Füruzan küçük yaşlardan itibaren edebiyatın önemli yapıtlarını okuyarak büyüdü. Bol bol kitap okumanın yanı sıra müzikle ilgilendi ve resim yaptı. Kadıköy Devlet Konservatuarı’nın sınavlarına girdikten sonra burada okumaya hak kazandı. Uzun vakitler alan çalışma saatleri ve eve gelip gidişlerinin aksıyor olması ailesini rahatsız ettiği için buradaki eğitimini yarıda bıraktı. 1950’li yıllarda tiyatrocu olmaya karar vererek Küçük Sahne’ye Muhsin Ertuğrul’la görüşmeye gitti. Kısa bir süre Küçük Sahne’de bulundu. Bir süre radyoda Nedim Otyam Korosu’nda şarkı söyledi. Uzun bir süre resim üzerine çalışmalar yaptıktan sonra tamamen edebiyatla ilgilenmeye karar vererek çalışmalarını bu yönde ilerletti.

BÜTÜN ESERLERİ
Öyküleri:

“Parasız Yatılı” (1971)“Kuşatma” (1972)
“Benim Sinemalarım” (1973)
“Gül Mevsimidir” (uzun öykü, 1973)
“Gecenin Öteki Yüzü” (1982)
“Sevda Dolu Bir Yaz” (1999)

Roman:

“Kırkyedi’liler” (1974) 12 Mart dönemini anlatır. TDK Roman Ödülü’nü almıştır.
“Berlin’in Nar Çiçeği” (1988)

Röportaj:

“Yeni Konuklar” (1977)

Gezi:

“Ev Sahipleri” (1981)
“Balkan Yolcusu” (1994).

Oyun:

“Redife’ye Güzelleme” (1981)
“Kış Gelmeden” (1997)

Çocuk Kitabı:

Die Kinder der Türkei
Türkiye Çocukları” (1979)

Şiir:

“Lodoslar Kenti” (1991).